Piotrowska Ikona Bogarodzicy
/Pietrowskaja Ikona Bożijej Matieri/

Piotrowska Ikona Matki Bożej została napisana przez św. Piotra metropolitę moskiewskiego jeszcze w czasach, gdy był ihumenem jednego z monasterów na Wołyniu.

Napisaną przez siebie ikonę Piotr przekazał w darze metropolicie Maksymowi. Władyka przywiózł ją do Włodziemierza. Gdy zmarł rozpoczęły się problemy z wyłonieniem jego następcy. Równolegle do Konstantynopola z prośbą o mianowanie na metropolitę udał się ihumen Gerontiusz oraz mający poparcie księcia Jerzego Galickiego ihumen Piotr, autor Piotrowskiej ikony. Pierwszy z nich wziął ze sobą na drogę szaty zmarłego metropolity, jego pastorał oraz Piotrowską ikonę.

Jako pierwszy dotarł do Konstantynopola ihumen Piotr. Został z radością przyjęty przez patriarchę Atanazego i wyświęcony na metropolitę. W tym czasie płynący przez morze ihumen Gerontiusz trafił na burzę, która zupełnie zahamowała jego podróż. Nocą, podczas szalejącego sztormu, objawiła się mu Bogarodzica w takiej postaci, w jakiej została przedstawiona
na Piotrowskiej ikonie, i rzekła: "Nie potrzebnie trudzisz się. Nie na tobie spoczną szaty metropolity, lecz na tym, który sporządził tą Moją ikonę....". Obudziwszy się w strachu Gerontiusz opowiedział wszystkim o swym śnie.

Po przybyciu do Konstantynopola ihumen stawił się u patriarchy, który wbrew jego woli przykazał, aby publicznie opowiedział swój ostatni sen. Następnie patriarcha odebrał od niego szaty zmarłego metropolity, pastorał i Piotrowską ikonę i przekazał wszystko nowo mianowanemu metropolicie Piotrowi.

Gdy w 1325 r. metropolita Piotr przeniósł swą metropolię z Włodzimierza do Moskwy, zabrał ze sobą Piotrowską ikonę i umieścił w moskiewskim soborze Zaśnięcia Matki Bożej. Od tej pory towarzyszy ona najważniejszym wydarzeniom w historii Rosji.

Święto Piotrowskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 24 sierpnia/6 września.


Jarosław Charkiewicz