Ikona Matki Bożej "Gorejący Krzew" swą historią sięga czasów starotestamentowych. Prorok Mojżesz widział na Górze Synaj znajdujący się w ogniu lecz niespalający się krzew. Miało to symbolizować dziewicze macierzyństwo Matki Bożej, poczęcie Chrystusa ze Świętego Ducha. Będąc Matką Bogarodzica pozostała Dziewicą: przed narodzeniem Chrystusa, podczas i po Jego narodzinach.

Ikona Matki Bożej "Gorejący Krzew" posiada bardzo charakterystyczny wygląd. W jej centrum znajduje się Matka Boża z Dzieciątkiem na lewej ręce oraz drabiną w prawej (drabina swą górną częścią dotyka ramienia Bogarodzicy i symbolizuje wznoszenie poprzez Nią ludzkości od ziemi do nieba). Wokół nich znajduje się posiadająca osiem promieni, a uformowana z dwóch prostokątów, gwiazda. Jeden z tych prostokątów jest koloru czerwonego i symbolizuje barwę płomieni, a drugi koloru zielonego, co upamiętnia barwę tajemniczego, nie poddającego się działaniu ognia, krzewu. W narożnikach ikony znajdują się wymienione w Objawieniu św. Jana Teologa cztery symbole: człowiek, lew, cielę i orzeł, a wokół ikony sześć archaniołów z symbolami, jakie przypisuje im tradycja.

Zgodnie z tradycją ludową Ikona Matki Bożej "Gorejący Krzew" uważana jest za chroniącą dom przed ogniem. Świadczy o tym m.in. opowieść świadka jednego zdarzenia. Widział on wielki pożar, który ogarnął wszystkie znajdujące się w okolicy zabudowania, poza jedynym niewielkim drewnianym domkiem. Stała przed nim kobieta trzymając w rękach ikonę „Gorejący Krzew”. Po ustaniu pożaru okazało się, że tylko ten jeden domek pozostał nietknięty przez ogień.

Ikony Matki Bożej "Gorejący Krzew" znajdują się w domach wielu wiernych. Wśród powszechnie czczonych najbardziej znana jest taka ikona w moskiewskim soborze Zwiastowania Matki Bożej.

Święto Ikony Matki Bożej "Gorejący Krzew" obchodzone jest 4/17 września.