Kaspierowska Ikona Bogarodzicy
/Kaspierowskaja Ikona Bożijej Matieri/

Kaspierowska Ikona Matki Bożej uważana jest za jedną z największych świętości południowej Ukrainy.

Pierwsze wzmianki o ikonie pochodzą z końca XVI w. Wówczas to pewien Serb, który osiedlił się w Guberni Chersońskiej przywiózł ją ze sobą z rumuńskiego Siedmiogrodu. Jako świętość rodzinna ikona przechodziała z pokolenia na pokolenie i w 1809 r. przeszła w ręce właścicielki majątku Iwano-Iwanowsk Kaspierowej. Kobieta często modliła się przed mocno zniszczoną już ikoną. Pewnego razu w lutym 1840 r. Kaspierowa nocą długo modliła się. Podczas modlitwy zauważyła, że twarze Bogarodzicy oraz Chrystusa zajaśniały, a następnie cała ikona w sposób cudowny odnowiła się.

Wkrótce stwierdzono też, że stała się źródłem wielu cudów. Zaczęło do niej przybywać z modlitwą coraz więcej pielgrzymów. Ikonę umieszczono we wsi Kaspierowka, jednak nigdy nie przebywała tam długo. Utrwaliła się tradycja corocznego przenoszenia jej 1 października do soboru w Odessie, gdzie pozostaje do paschalnej środy. Na święto Wniebowstąpienia Pańskiego ikona przenoszona jest do miasta Cherson, a stąd 1 sierpnia do Nikołajewska.
Ikona stała się źródłem cudów nie tylko w Kaspierowce. W latach wojny krymskiej (1853-1855), kiedy Odessa była otoczona przez flotę nieprzyjaciela ikonę przeniesiono w procesji po ulicach miasta. Dzięki temu, jak wierzą mieszkańcy Odessy, miasto zostało nietknięte.

Kaspierowska Ikona Matki Bożej ma niewielkie rozmiary - jedynie 30 cm wysokości. Wykonana została farbami olejnymi na płótnie naklejonym na desce. Zarówno Bogarodzica jak i Chrystus zostali na niej przedstawieni tylko do górnej części piersi. Matka Boża czule obejmuje Dzieciątko obiema rękoma.

Święto Kaspierowskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest w środę Tygodnia Paschalnego, 29 czerwca/12 lipca oraz 1/14 października.


Jarosław Charkiewicz