Lubelska Ikona Bogurodzicy
/Lublinskaja Ikona Bożijej Matieri/

Lubelska Ikona Matki Bożej znajduje się w cerkwi Przemienienia Pańskiego w Lublinie.

Jej historia sięga czasów św. św. braci Cyryla i Metodego. Nauczyciele Słowian przynieśli ikonę ze sobą na Morawy w IX w. Po ich śmierci, uczniowie świętych braci, w obawie przed prześladowaniami ze strony rzymskokatolickich misjonarzy, przenieśli ją na Ruś.

Na przełomie XVI i XVII w. gorący obrońcy prawosławia - bracia Konstanty i Iwan Ostrogscy przekazali ikonę w darze cerkwi Przemienienia Pańskiego w Lublinie. Według innej wersji została ona przekazana tej świątyni w połowie XIII w. przez jej budowniczego księcia Daniela Romanowicza Galickiego.

Przez długie lata Lubelska Ikona Matki Bożej cieszyła się wśród okolicznej ludności wielkim szacunkiem.

Otrzymała drogocenne ozdoby, a na jej cześć śpiewano wiele pieśni. W 1915 r. podczas działań wojennych prawosławni mie-
szkańcy Lublina uciekając w głąb Rosji wywieźli ze sobą część wyposażenia cerkwi Przemienienia Pańskiego. Lubelska Ikona Matki Bożej znalazła się w Monasterze Czudow w Moskwie, który został zniszczony w latach władzy radzieckiej. Tam urywają się losy cudownej ikony.

Życie religijne wśród prawosławnych zaczęło się odradzać w Lublinie w 1920 r., kiedy do miasta przybył prawosławny duchowny. Zaczęto uzupełniać wyposażenie cerkwi i naczynia liturgiczne. Najbardziej bolesna była jednak utrata Lubelskiej Ikony Matki Bożej. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności dwaj parafianie kupili na targu w Lublinie wierną kopię tej ikony. Zajęła ona miejsce oryginału w cerkwi Przemienienia Pańskiego.

Święto Lubelskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 1/14 października.


Jarosław Charkiewicz