Abp lubelsko-chełmski Abel (Popławski)

Andrzej Popławski urodził się 8 kwietnia 1958 r. w Narwi (woj. podlaskie). Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Prawosławnym Seminarium Duchowym w Warszawie. W 1977 r. przyjęty w poczet nowicjuszy monasteru pw. św. Onufrego Wielkiego w Jabłecznej. 15 lutego 1979 r. metropolita warszawski i całej Polski Bazyli (Doroszkiewicz) wyświęcił nowicjusza Andrzeja na diakona. W Jabłecznej hierodiakon Andrzej (Popławski) rozpoczął naukę w Wyższym Seminarium Duchownym. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bp Szymona (Romańczuka), zaś postrzyżyn małej schimy z imieniem Abel dokonał metropolita Bazyli w pierwszym tygodniu Wielkiego Postu 1980 r.

Rok później został proboszczem w Komańczy, gdzie zorganizował budowę plebani. Z inicjatywy hieromnicha Abla wybudowano cerkiew w Zyndranowej. W 1983 r. został przeniesiony na probostwo w Przemyślu. W 1984 r. skorzystał z zaproszenia bp Marka i udał się na parafię w Monachium (Niemcy). Oprócz parafii monachijskiej obsługiwał parafie w: Landshutcie, Ingolstadcie, Stuttgarcie, Ludwigsburgu, Regensburgu, Augsburgu. Dwa lata później powrócił do Polski. Z biegiem czasu otrzymał godność archimandryty i został namiestnikiem monasteru w Jabłecznej oraz rektorem Wyższego Seminarium.

25 marca 1989 r. w Warszawie odbyła się chirotonia biskupa archimandryty Abla. Nowy biskup stanął na czele restytułowanej również 25 marca 1989 r. diecezji lubelsko-chełmskiej. W 2001 r. podniesiony do godności arcybiskupa.

Na podst.:
M. Bołtryk, W władyką Ablem przez dziesięciolecia, w: „Przegląd Prawosławny”, nr 3 i 4 / 2006.

Stefan Dmitruk